„VIBRANTNE STRUKTURE“
BEZ NAZIVA
BEZ NAZIVA
BEZ NAZIVA
AEROKLUB
KOREOGRAFIJA
BEZ NAZIVA
FISKULTURA
BEZ NAZIVA
ZA NOVOG ČOVEKA
BEZ NAZIVA
MARIJA BJEKIĆ
Marija Bjekić (1979. Beograd) završila osnovne i master studije na Fakultetu likovnih umetnosti u Beogradu. Diplomirala 2006. godine, u klasi prof. Gordana Nikolića. Trenutno student doktorskih umetničkih studija na istom fakultetu. Od 2017. član ULUS-a, sa statusom samostalnog umetnika.
Samostalne izložbe:
2024. u pripremi – Igrališta, kućice i graditelji, galerija SKC Kragujevac
2024.u pripremi – Koreografije i konstrukcije, Centar za grafiku FLU, Beograd
2024. Koreografije i konstrukcije, doktorski umetnički projekat, galerija FLU, Beograd
2019. Tačka, linija, krug, trougao, kvadrat, Centar za kulturu, Despotovac
2019.Tačka, linija, krug, trougao, kvadrat, Galerija KC, Kovin
2018. Open studio, AIR Kunstepidemin, Geteborg, Švedska
2017. Za novog čoveka, KCNS Mali likovni salon, Novi Sad
2016. Sa kojim fantastičnim strukturama?, Galerija Kolarac, Beograd
2015. Radnički snovi, Galerija Doma omladine, Beograd
2014. Zajedništvo, Galerija Ustanove kulture Palilula, Beograd
2007. Izložba slika, Galerija Zavoda za proučavanje kulturnog razvitka, Beograd
2005. Izložba slika, Galerija Zavoda za proučavanje kulturnog razvitka, Beograd
Rezidencijalni boravci:
2018. februar-mart, Konstepidemin AIR, Geteborg, Švedska
Grupne izložbe – izbor:
2022. Umetnost i društvo, ULUS prolećna izložba, paviljon Cvijeta Zuzorić
2022. Traveling to East, CAM Casoria, Napulj, Italija
2021. Hod po liniji, trijenale crteza i male plastike, paviljon Cvijeta Zuzorić
2020. Gde budućnost počinje? ULUS, paviljon Cvijeta Zuzorić, Beograd
2020. Slika Srbije, ULUS, umetnički paviljon Cvijeta Zuzorić, Beograd
2018. KUČ, Dorćolplatz, Beograd
2017. Povratak u sada, Galerija U10, Beograd
2016. Godišnja izložba, Galerija Kolarčeve zadužbine, Beograd
2014. Crtež, Galerija Ustanove kulture Palilula, Beograd
2009. Identity, Cultural office Erasme Janer, Barselona, Spanija
2009. Fem- Fractal, MECA Mediterráneo Centro Artístico, Almeria, Španija
2009. Woman-Caledioscopio, Fundacion Fernando Villalon, Sevilja, Španija
2008. Over Sea, CAM Casoria, Napulj, Italija
2008. Waves of emotions, Vittoria Colonna Art Museum, Peskara, Italija
Rekli su
Marija Bjekić svojim radovima prkosi današnjem vremenu. Kreiranjem balansa između potreba društva i potreba pojedinca, ona podseća publiku na vreme entuzijazma. Posleratni period je bilo vreme kada se iznova sve gradilo, ne samo u smislu arhitekture i infrastrukture, već i u smislu morala, snage i volje. Optimizam i borbeni duh su preovlađivali, a ideologije su pronašle svoj put do naroda. Sletovi su, recimo, predstavljali okosnicu perioda i demonstrirali su zajedništvo i metaforički prikazivali lakoću izvođenja svakog zadatka.
Marija ne koristi samo prikaze sletova, vec i radnike na skelama, kao i gimnastičare koji svojim telima grade i podržavaju konstrukcije. Te konstrukcije su simbolične – ne samo da predstavljaju materijalne strukture, vec i ideološke. Sazdane od ljudskih tela, te konfiguracije su fragilne i nepostojane, sklone menjanju i razgrađivanju. Ljudska tela predstavljaju arhitekte, nosioce, grede, graditelje, podršku, a ponekad i demontažere ovih konstrukcija. To su uloge koje su pojedinci preuzeli, bilo po sopstvenom izboru ili okolnostima, da bi održali homogenost društva.
Kroz Marijin rad se preispituju suptilne nijanse društvene dinamike – razlike između prošlosti i sadašnjosti i njihove posledice. Gotovim predstavama predlaže blisku budućnost, stvarajući jednu novu, skoro utopističku, sliku.
Nataša Kokić,
docent na Fakultetu likovnih umetnosti u Beogradu
Iz ateljea
Umetnik kaže
Polazište za moje radove je promišljanje građenja vrednosti, koje balansiraju između potreba društva i individualnih potreba. Simblično su predstavljeni raznim vrstama konstrukcija. Arhitektonski modeli, temelji zgrade, zajedno sa razbacanim građevinskim materijalom i osnovnim geometrijskim oblicima, kao vizuelni elementi imaju simboličku težinu, aludirajući na pojam očekivanja. Oni predstavljaju zamišljene težnje, snove, planove i potencijal koji se odnosi na društvo.
U radovima takođe istražujem simboliku koreografija. Grupe i pojedince prikazujem kao aktivne učesnike u izgradnji materijalnih i ideoloških struktura. Oni su arhitekte, nosioci, graditelji, podrška, a ponekad i demontažeri ovih konstrukcija. Ljudske figure u mom radu predstavljaju uloge koje pojedinci preuzimaju, bilo po sopstvenom izboru ili okolnostima. Preispituju se suptilne nijanse društvene dinamike, uloge koje pojedinci igraju unutar specifičnih okolnosti. Nedovršeno stanje poziva gledaoce da razmotre nestalnost ideoloških postavki, ali i prirodu društva i njena promenljiva stanja.
Marija Bjekić