Top

PREDRAG VUKAŠINOVIĆ

  |  PREDRAG VUKAŠINOVIĆ

„PALIMPSEST“

PALE TALE AGUAS CALIENTES PERU

C1 RIO LAGARTOS MEXICO

EPITAPH XELA GUATEMALA

JEZEBEL IBIZA SPAIN

LIBRE LIMA PERU

NOTE MATHURA INDIA

ORANGE ANTIQUA GUATEMALA

PAPER WALL PHILADELPHIA USA

SCRIPTURE MATHURA INDIA

WAY OUT ANTIGUA GUATEMALA

Predrag VUKAŠINOVIĆ

Predrag Vukašinović je srpski multimedijalni umetnik čije je stvaralaštvo u poslednje dve decenije pronašlo izraz u više disciplina, uključujući fotografiju, ilustraciju, slikarstvo, kao i kostim i modni dizajn.

Osnivač i dizajner modnog studija GETTO, Predrag je razvio svoj kreativni rad u turbulentnoj posleratnoj eri 1990-ih na Balkanu. Svoj rad je prezentovao i potvrdio radeći na poziciji modnog urednika magazina Cosmopolitan, glavnog i odgovornog urednika Ušće Trend magazina, brojnim samostalnim modnim revijama, izložbama slika i učešćem u grupnim i samostalnim izložbama fotografija u zemlji i inostranstvu. Ostavivši diplomu Pravnog Fakulteta po strani Predrag se, pored rada kao modni dizajner, slikar i fotograf, odlučio za spiritualniji pristup životu i duži vremenski period provodi u ašramima u Indiji i budističkim manastirima na Nepalu i Mjanmaru studirajući osnove budizma, jogu i meditaciju. Predrag je sertifikovani instruktor hata, akro, aerial i prenatalne joge, u stalnoj potrazi za novim tehnikama spoznaje i njene ekspresije kroz različite umetničke forme.

https://predragvukasinovic.com

Rekli su

„Shape Of Silence” je samostalna izložba fotografa Predraga Vukašinovića (Beograd, Srbija), čiji crno-beli radovi dokumentuju osobe širom sveta, kao i predele koje posećuje. Kroz teme portreta, zajednice, porodice i arhitekture izložba daje uvid u Vukašinovićev nomadski vid egzistencije.

Predstavljeni radovi istražuju raznolikost pejzaža, koji je bio trajna i višestruka tema fotografije tokom istorije medija. Izložba takođe donosi naglašenu svest o jednostavnoj lepoti arhitektonskih objekata i možda poziv na njihovo očuvanje.

Srpski umetnik Predrag Vukašinović eksperimentiše u mediju fotografije, superponirajući i uslojavajući portretne kompozicije. Istražujući njegovu istoriju i ulogu, on nas izlaže kontrastnim percepcijama ljudskog lika. Fotograf sa nama deli upečatljive portrete snimljene tokom svojih putovanja širom planete, kao i narative u vezi sa njima.

Bilo da snima evokativne pejzaže ili surove realnosti savremenog društva, Vukašinovićeva prezentacija se fokusira na njegovu potragu za osećajem mesta u svetu koji se brzo menja. Slike ističu destinacije i ruralne i urbane, u stilovima koji variraju od snažne društvene dokumentarnosti do intenzivno ličnog. Vukašinović predstavlja širok spektar motiva, uključujući atmosferu dokolice, pejzaž, promenljivu gradsku infrastrukturu i rad – istorijski i lični, stvarni i izmaštani.

Boško Bošković, nezavisni kustos, Njujork

Predrag Vukašinović svoju umetničku afirmaciju i priznanje stekao je na domaćoj i internacionalnoj sceni kao modni dizajner. Uporedo sa ovim profesionalnim pozivom, Vukašinović se više od 15 godina pasionirano bavi i umetničkom fotografijom, potvrđujući status autora neiscrpne stvaralačke energije i vitalnosti koja se sa lakoćom materijalizuje u različitim medijima. U osnovi kreativnog impulsa ovog umetnika jeste sloboda kretanja, prevazilaženje ograničenja fizičkih i mentalnih barijera, otkrivenost u percepciji i mogućnost drugačijeg ugla gledanja na vizuene, društvene i kulturne fenomene. Naime, fotografije su nastale tokom putovanja na kojima umetnik stvara jedan personalni dnevnik zabeleški autentičnih, neretko skrivenih, toposa. U prethodonoj seriji monohromnih crno-belih fotografija pod nazivom Shape of Silence, Vukašinović fokusira dva fenomena: savremene arhitektonske konstrukcije koje dovodi do nivoa dinamizirane igre stilizovanih apstraktnih formi i portrete protkane nasleđem lokalnog, arhetipskog – dva sveta koja u dijaloškoj formi utišanog meditativnog tona svedoče o trajanju i / ili borbi.

Novom serijom fotografija, nastalom takođe na različitim meridijanima, stvaralačko oko autora produbljuje fokus posmatranja i ide korak dalje u postupku selekcije, potom vizuelne  i  idejne rekontekstualizacije otkrivenih formi. Vukašinović kreira pažljivo kadrirane isečke različitih površina (zida, kamena, zemlje) i prevođenjem ovih mikrostruktura u makro plan efektom optičke iluzije stvara veoma ekspresivne kompozicije naglašene likovnosti. Izrazito slikarskih kvaliteta fotografije predstavljaju omaž estetici materije i poput umetnosti enformela daju autonomiju plastičnim vrednostima forme, njenom taktilnom i hromatskom bogatstvu, koja ima svoju unutrašnju logiku i zakonitost. Pored formalno-likovne, radovi poseduju značenjsku, idejnu i simboličku slojevitost. Ritam reljefnih i linearnih struktura deluje poput apstraktnih pejzaža, evocira sećanja na vizije predela arhiviranih u jungovskom kolektivnom nesvesnom. Vukašinović afirmiše Bergsonovu tezu o izjednačavanju materije i memorije, ali i stav da je materija “ postojanje ovde i sada, postojanje koga nikada nismo svesni, koje ne prepoznajemo i koje nije postavljeno u određeno prostor, u određeno istorijsko vreme”, kako piše Argan analizirajući enformel slikarstvo Fotrijea i Dibifsa. Svojim asocijativnim potencijalom ove fotografije nas izmeštaju u magičan ambijent drugih svetova, pustih površina nenaseljenih planeta i fluidne žive materije planete Solaris iz ostvarenja Tarkovskog. Reč je o prizorima koji donose osećaj ushićenja kao usled spoznaje velikih istina, one vrste otkrovljenja o kojima je pevao Vilijam Blejk čuvenim stihovima “…Videti svet u zrnu peska i nebo u divljem cvetu, držati beskraj na dlanu ruke i večnost u jednom trenu…”. Ove fotografije su ujedno i pažljivo odabrani uzorci-svedočanstva jednog konkretnog geografskog, društvenog i kuturnog ambijenta. Ostatci natpisa, grafita na zabeleženim površinama predstavljaju male ali dragocene dokumentarne fragmente ovih foto-hronika koji definišu prostorno-vremenski kontekst. Oštećenja i sitne ili krupne erozije fotografisanih površina tangiraju univerzalne teme prolaznosti, nestajanja kao i aktuelnog trenutka obeleženog migracijama i manje ili više uspešnog odolevanja starog sveta pred silovitim i ubrzanim promenama savremenog globalizma.

Miroslav Sapundžić 

istoričar umetnosti

Iz ateljea

Umetnik kaže